معنی گرد دندان در لغت نامه دهخدا

انسان یا حیوانی که دندان او به گراز ماند. آنکه دندانهای بزرگ و دراز دارد. آنکه دندانهای سخت دراز دارد:
گاومیشی گرازدندانی
کاژدها کس ندید چندانی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خرددندان

(خِ رَدْ، دَ)

دندان عقل: از پس طواحن چهار دندان دیگر است دو زیر و دو زبر از هر سویی یکی آنرا خرددندان گویند که از پس رسیدگی برآید و بعض مردمان را این چهار دندان بازپسین نباشد و برنیاید و از برناآمدن از او در خرد هیچ نقصانی نیاید. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و خرددندانها را بعضی بوده که بیخ ها به چهار شاخ باشد و بوده که به سه شاخ باشد و باشد که به دو شاخ. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

خرددندان

(خُرْدْ، دَ)

ریزه دندان. (یادداشت بخط مؤلف). اکس. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

گردبندان

(گِ شَ)

دهی است از بخش دهدز شهرستان اهواز، واقع در8هزارگزی شمال دهدز. هوای آن کوهستانی و معتدل و دارای 97 تن جمعیت است. آب آن از چشمه و قنات تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

گراز دندان

آنکه دندانهای بزرگ و دراز دارد

فرهنگ لغت هوشیار

گره بندان

جشن تولد سالیانه سالگره: دلگشایی این گره بندان گره از کار روزگار گشود. (ظهوری)

فرهنگ لغت هوشیار

گرد گردان

حرکت کننده دورانی دوار: گرد آفاق گشته چون پرگار گرد گردان زحرص دایره وار. (حدیقه)، چرخاننده دوران دهنده

فرهنگ لغت هوشیار

معنی گرد دندان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما